Aproveitando que o 21de abril era o día da poesía, os neno e nenas de 3ºB fixeron unha pequena grabación de poemas para conmemorar o día. E enviárono aos amigos de Proxecto Neo e Modelo Burela. A partir do minuto 35 podemos oilos, pero todo o programa é moi interesante
venres, 31 de marzo de 2017
mércores, 29 de marzo de 2017
venres, 24 de marzo de 2017
xoves, 23 de marzo de 2017
BATUKO TABANKA NO COLEXIO
Onte tivemos a sorte de recibir a actuación do grupo caboverdiano Batuko Tabanka. Os ritmos africanos destas mulleres foron un éxito e os nenos e nenas do noso colexio disfrutaron moito da súa música. Galicia e Caboverde unidas pola música.
venres, 10 de marzo de 2017
VIDEOPOEMA DE 5ºA
XAN
Xan
vai coller leña ó monte,
Xan vai a compoñer cestos,
Xan vai a podá-las viñas,
Xan vai a apañá-lo esterco,
e leva o fol ó muíño,
e trai o estrume ó cortello,
e vai á fonte por augua,
e vai a misa cos nenos,
e fai o leito i o caldo...
Xan, en fin, é un Xan compreto,
desos que a cada muller
lle conviña un polo menos.
Pero cando un busca un Xan,
casi sempre atopa un Pedro.
Xan vai a compoñer cestos,
Xan vai a podá-las viñas,
Xan vai a apañá-lo esterco,
e leva o fol ó muíño,
e trai o estrume ó cortello,
e vai á fonte por augua,
e vai a misa cos nenos,
e fai o leito i o caldo...
Xan, en fin, é un Xan compreto,
desos que a cada muller
lle conviña un polo menos.
Pero cando un busca un Xan,
casi sempre atopa un Pedro.
Pepa,
a fertunada Pepa,
muller do Xan que sabemos,
mentras seu home traballa,
ela lava os pes no rego,
cátalle as pulgas ó gato,
peitea os longos cabelos,
bótalles millo ás galiñas,
marmura co irmán do crego,
mira si hai ovos no niño,
bota un ollo ós mazanceiros,
e lambe a nata do leite,
e si pode bota un neto
ca comadre, que agachado
traillo en baixo do mantelo.
E cando Xan pola noite
chega cansado e famento,
ela xa o espera antre as mantas,
i ó velo entrar dille quedo:
muller do Xan que sabemos,
mentras seu home traballa,
ela lava os pes no rego,
cátalle as pulgas ó gato,
peitea os longos cabelos,
bótalles millo ás galiñas,
marmura co irmán do crego,
mira si hai ovos no niño,
bota un ollo ós mazanceiros,
e lambe a nata do leite,
e si pode bota un neto
ca comadre, que agachado
traillo en baixo do mantelo.
E cando Xan pola noite
chega cansado e famento,
ela xa o espera antre as mantas,
i ó velo entrar dille quedo:
¿Pois
qué tes, ña mulleriña?
-¿Qué hei de ter? Deita eses nenos,
que esta madre roe en min
cal roe un can nun codelo,
i ó cabo ha de dar comigo
nos terrós do simiterio...
-Pois, ña Pepa, toma un trago
de resolio que aquí teño,
e durme, ña mulleriña,
mentras os meniños deito.
De bágoas se enchen os ollos
de Xan ó ver tales feitos;
mas non temás, que antre mil
n'hai máis que un anxo antre os demos;
n'hai máis que un atormentado
antre mil que dan tormentos.
-¿Qué hei de ter? Deita eses nenos,
que esta madre roe en min
cal roe un can nun codelo,
i ó cabo ha de dar comigo
nos terrós do simiterio...
-Pois, ña Pepa, toma un trago
de resolio que aquí teño,
e durme, ña mulleriña,
mentras os meniños deito.
De bágoas se enchen os ollos
de Xan ó ver tales feitos;
mas non temás, que antre mil
n'hai máis que un anxo antre os demos;
n'hai máis que un atormentado
antre mil que dan tormentos.
Follas Novas. Rosalía de Castro
xoves, 2 de marzo de 2017
ADIÓS RÍOS, ADIÓS FONTES...
Outro videopoema adicado á nosa escritora máis universal este realizado polo alumnado de 3º A. Nenos e nenas recitan o poema do libro Cantares Gallegos, "Adiós ríos, adiós fontes". Nos próximos días iremos subindo o resto de videopoemas que fomos grabando co alumnado de Infantil e Primaria. Porque o día de Rosalía non é so o 24 de febreiro.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)